UNHA FIGUEIRA DE IRMANDADE
PROGRAMA DAS XVII XORNADAS MARTÍN SARMIENTO Plantar unha árbore é sempre un xeito de reivindicar a vida, tamén un acto de amor pola natureza, que alguén o catalogaría mesmo dunha evidente rebeldía contra da lóxica do necrocapitalismo depredador, aparentemente tolo que hoxe nos goberna, ese que é xordo ao que a emerxencia do planeta, despreciando todo o que soe á ruralidade. Mais esta plantación que anunciamos, ademais de vida, amor e rebeldía ten unha compoñente simbólica a maiores como é a da irmandade literaria e de idioma entre a poeta que mellor representa a Galicia e o cantor do Bierzo en galego. Hai que facer notar ineludiblemente a figura do padrín escollido, o padre das Letras Galegas, de aí a data deste acto, no día do nacemento en Vilafranca do Padre Sarmiento. Platamos en Cacabelos unha árbore popular e humilde, pero que non é un mero adorno, unha figal, como por eiquí dicimos, ou, se se quere, unha figueira filla da que está plantada na Casa de Rosalía en Padrón...